Prawo podatkowe: Prawo podatkowe regulates social relations in the field of taxation

Prawo podatkowe is a branch of legislation that regulates public relations in the field of taxation, i.e. in connection with the collection of taxes and other obligatory payments, the organization and functioning of the system of tax regulation and tax control bodies at all levels of government and local government.

Esencja stosunków prawnych podatkowych

Te public relations są bezpośrednio związane z kontrolą podatkową państwową i zarządzaniem rozwojem gospodarczym i społecznym społeczeństwa poprzez mechanizm opodatkowania.

Stosunki te, obejmujące różne obszary stosunków państwowych, nieruchomości, władzy i administracyjne, stanowią temat prawa podatkowego. Przeważnie władza tych stosunków nie oznacza, że ​​prawo podatkowe jest obojętne na regulację stosunków nieruchomości wynikających z stosunków władzy.

Rola regulacyjna prawa podatkowego jest najbardziej widoczna w funkcjonowaniu systemu organów podatkowych. W związku z tym prawo podatkowe faktycznie działa jako forma prawna do wdrażania zadań, funkcji, metod i uprawnień przypisanych przez Konstytucję i obecne przepisy podmiotom władzy wykonawczej, funkcjonując w ramach rozdzielenia uprawnień. Dlatego prawo podatkowe wyraźnie wyraża wszystkie cechy związane z administracyjnymi działaniami finansowymi, będąc, zgodnie z celem prawnym, prawem kierowniczym. Poprzez ustalenie odpowiednich zasad postępowania w dziedzinie zarządzania podatkami i kontroli, daje charakter stosunków prawnych do podatku public relations.

Prawo podatkowe ma wpływ na regulacyjny wpływ na stosunki społeczne podatkowe, dając im w ten sposób uporządkowany charakter, to znaczy odpowiadającym interesom państwa i społeczeństwa. Koncentruje się na tego rodzaju relacjach, które powstają bezpośrednio w związku z praktycznym wdrażaniem zadań i funkcji opodatkowania.

Charakter prawa podatkowego

Najbardziej ogólnym charakterem jest przydzielenie dwóch głównych rodzajów prawa podatkowego: merytoryczny i proceduralny.

Merytoryczne normy opodatkowania charakteryzują się faktem, że prawnie naprawiają one zestaw zobowiązań i praw, a także odpowiedzialność uczestników stosunków finansowych regulowanych przez prawo podatkowe. Normy materialne wyrażają system prawny, w którym powinien działać system podatkowy.

Merytoryczne normy prawa podatkowego określają podstawę interakcji między podatnikami a organami podatkowymi.

Reguły podatkowe proceduralne regulują administrację publiczną i powiązane stosunki kierownicze. Na przykład są to zasady określające procedurę otrzymywania, rozważania, rozwiązywania skarg i wniosków od podatników; Procedura postępowania w sprawach przestępstw podatkowych itp. Ich celem jest określenie procedury (procedury) w zakresie wdrażania obowiązków prawnych i praw ustanowionych przez normy merytorycznego prawa podatkowego w ramach regulowanych stosunków podatkowych.

Mastering Digital Finance: kompleksowy przewodnik

Wzmocnij swoją przyszłość finansową: weź kopię ebooka „Mastering Digital Finance” i złożoność nowoczesnych krajobrazów finansowych z pewnością!

Zdobądź swój ebook

Treść norm prawnych dotyczących opodatkowania jest prawną formą ekonomicznej esencji podatków oraz ich funkcji fiskalnych i regulacyjnych.

Interakcja prawa podatkowego i innych oddziałów prawa

Prawo podatkowe jest ważną częścią prawa finansowego. Szybko się rozwija i poprawia prawną regulację stosunków podatkowych.

Prawo podatkowe jest zbiorem norm prawnych, które regulują stosunki i więzi społeczne, które powstają między niektórymi przedmiotami w zakładaniu, wprowadzaniu i pobieraniu podatków. Zasadniczo prawo podatkowe reguluje stosunki powstałe w związku z organizacją i wdrażaniem zwolnień podatkowych od osób fizycznych i organizacji.

Stosunki i public relations, które powstają między podmiotami prywatnymi i publicznymi w trakcie działalności podatkowej państwowej i lokalnej samorządności, są wieloaspektowe, złożone i początkowo sprzeczne z ich treścią społeczną, polityczną i prawną. Jednocześnie stosunki podatkowe są niezwykle ważne dla życia całego państwa, dlatego muszą być w pełni regulowane przez normy prawne. Jednocześnie systemowa organizacja tych norm, zapisana w regulacyjnych aktach finansowych o różnych poziomach terytorialnych, stanowi prawo podatkowe.

Wszystkie gałęzie lub podsektory prawa wyróżniają się przede wszystkim przedmiotem regulacji prawnych. Temat regulacji prawnych tworzy relacje charakteryzujące się następującymi cechami:

1. stabilność i powtarzalność, które dają prawodawcy możliwość naprawy prawnych stosunków badanych z wystarczającą dokładnością;
2. kuthekera kwa kuwongolera kwakunja;
3. będąc w dziedzinie prawnej, tj. Pod jurysdykcją prawa.

Definicja tematu prawa podatkowego pozwala ograniczyć go do innych elementów prawa finansowego. Możemy zatem powiedzieć, że ustawa o podatku jest podgaładnikiem prawa finansowego , której normami, metodami imperatywnymi i dyspozycyjnymi, regulują całość jednorodnej własności i powiązanych relacji społecznych, które rozwijają się między państwem , podatnicy i inne osoby dotyczące ustanowienia, wprowadzania i pobierania podatków w zakresie dochodów państwowych, kontroli podatku i ścigania za naruszenia podatków.