Vergi Kanunu: Vergi Kanunu regulates social relations in the field of taxation

Vergi Kanunu is a branch of legislation that regulates public relations in the field of taxation, i.e. in connection with the collection of taxes and other obligatory payments, the organization and functioning of the system of tax regulation and tax control bodies at all levels of government and local government.

Vergi yasal ilişkilerinin özü

Bu halkla ilişkiler, vergi mekanizması yoluyla toplumun ekonomik ve sosyal gelişiminin devlet vergi kontrolü ve yönetimi ile doğrudan ilgilidir.

Çeşitli devlet, mülkiyet, güç ve idari ilişkiler alan bu ilişkiler vergi hukuku konusunu oluşturmaktadır. Bu ilişkilerin ağırlıklı olarak güç doğası, vergi kanununun güç ilişkilerinden kaynaklanan mülkiyet ilişkilerinin düzenlenmesine kayıtsız olduğu anlamına gelmez.

Vergi kanununun düzenleyici rolü, vergi otoriteleri sisteminin işleyişinde en belirgindir. Buna göre, vergi hukuku aslında Anayasa tarafından atanan görevlerin, işlevlerin, yöntemlerin ve yetkilerin uygulanması ve mevcut mevzuatın yürütme gücü konularına, güçlerin ayrılması çerçevesinde işlev görmesi için yasal bir form görevi görür. Bu nedenle, vergi yasası, devlet tarafından yönetici finansal faaliyetlerin doğasında bulunan tüm özellikleri, yasal amacına göre bir yönetim hukuku olmaktadır. Vergi yönetimi ve kontrol alanında ilgili davranış kurallarını çözerek, vergi halk ilişkilerine yasal ilişkiler karakterini verir.

Vergi kanununun vergi sosyal ilişkileri üzerinde düzenleyici etkisi vardır, böylece onlara düzenli bir karakter, yani devletin ve toplumun çıkarlarına karşılık gelir. Odak noktası, vergilendirmenin görevlerinin ve işlevlerinin pratik uygulanması ile bağlantılı olarak doğrudan ortaya çıkan ilişkilerdir.

Vergi Kanununun Doğası

En genel karakter iki ana vergi yasasının tahsisidir: esas ve usulel.

Vergilendirme konusundaki maddi normlar, vergi yasası tarafından düzenlenen finansal ilişkilerdeki katılımcıların sorumluluğunun yasal olarak bir dizi yükümlülük ve hakın sorumluluğunu çözmeleri ile karakterize edilir. Malzeme normları, vergi sisteminin çalışması gereken yasal rejimi ifade eder.

Vergi hukuku normları, vergi mükellefleri ve vergi makamları arasındaki etkileşimin temelini belirler.

Prosedürel vergi kuralları kamu yönetimini ve ilgili yönetimsel ilişkileri düzenler. Örneğin, bunlar vergi mükelleflerinden şikayetleri ve başvuruları alma, dikkate alma, çözme prosedürünü belirleyen kurallardır; Vergi suçları, vb. Davalarında işlem prosedürü. Amaçları, düzenlenmiş vergi ilişkileri çerçevesinde esaslı vergi hukuku normları tarafından belirlenen yasal yükümlülük ve hakların uygulanması için prosedürü (prosedür) belirlemektir.

Dijital Finansman Üstünlük: Kapsamlı Bir Rehber

Finansal geleceğinizi güçlendirin: 'Mastering Dijital Finans' e -Kitabı kopyasını alın ve modern finansal manzaraların karmaşıklıklarını güvenle gezin!

E -kitabını al

Vergilendirme konusundaki yasal normların içeriği, vergilerin ekonomik özünün ve mali ve düzenleyici işlevlerinin yasal biçimidir.

Vergi hukuku ve diğer hukuk şubelerinin etkileşimi

Vergi yasası mali hukukun önemli bir parçasıdır. Bu, vergi ilişkilerinin yasal düzenlemesini hızla geliştiriyor ve geliştiriyor.

Vergi yasası, vergilerin kurulması, tanıtımı ve tahsilatındaki belirli konular arasında ortaya çıkan ilişkileri ve sosyal bağları düzenleyen bir dizi yasal normdur. Özünde, vergi hukuku, bireylerden ve kuruluşlardan vergi muafiyetlerinin organizasyonu ve uygulanması ile ilgili ilişkileri yönetir.

Devletin ve yerel özyönetim sürecinde özel ve kamu kuruluşları arasında ortaya çıkan ilişkiler ve halkla ilişkiler, sosyal, politik ve yasal içeriklerinde çok yönlü, karmaşık ve başlangıçta çelişkilidir. Aynı zamanda, vergi ilişkileri tüm devletin ömrü için son derece önemlidir, bu nedenle yasal normlar tarafından tamamen düzenlenmelidir. Aynı zamanda, çeşitli bölgesel düzeylerin düzenleyici finansal eylemlerinde yer alan bu normların sistemik organizasyonu vergi yasasını oluşturur.

Hukukun tüm dalları veya alt sektörleri öncelikle yasal düzenleme konusu ile ayırt edilir. Yasal düzenleme konusu, aşağıdaki özelliklerle karakterize edilen ilişkilerle oluşturulur:

1. yasa koyucuya konuların yasal ilişkilerini yeterli doğrulukla düzeltme fırsatı veren istikrar ve tekrarlanabilirlik;
2. ความสามารถในการควบคุมทางกฎหมายภายนอก
3. Yasal alanda olmak, yani hukukun yargı yetkisi altında.

Vergi hukuku konusunun tanımı, bunu finansal hukukun diğer bileşenlerinden sınırlamanızı sağlar. Dolayısıyla, %% Vergi Yasası'nın, zorunlu ve dispositif yöntemlerle normları, homojen mülkiyetin bütünlüğünü ve devlet arasında gelişen ilgili olmayan sosyal ilişkileri düzenleyen bir mali hukukun bir alt dalı olduğunu söyleyebiliriz. , vergi mükellefleri ve diğer kişiler, devlet gelirinde vergilerin kurulması, tanıtımı ve tahsilatı, vergi kontrolü ve vergi ihlalleri için kovuşturma ile ilgili.