Αρχές της κατασκευής φορολογικών συστημάτων

Στον σύγχρονο κόσμο, το φορολογικό σύστημα οποιασδήποτε χώρας είναι ο σημαντικότερος σύνδεσμος όχι μόνο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα του κράτους, ένα αναπόσπαστο μέρος του οποίου είναι, αλλά και το γενικό σύστημα οικονομικής ρύθμισης. Τα φορολογικά συστήματα χρησιμοποιούνται ως αποτελεσματικό εργαλείο για την εφαρμογή της οικονομικής και οικονομικής πολιτικής του κράτους. Με τη βοήθεια των φόρων, οι κοινωνικοοικονομικές διαδικασίες ρυθμίζονται, ενθαρρύνονται ή, αντίθετα, η ανάπτυξη ορισμένων τομέων της οικονομίας και των δραστηριοτήτων προς το συμφέρον της διαρθρωτικής αναδιάρθρωσης της οικονομίας περιορίζεται και ο γενικός ρυθμός της κοινωνικοοικονομικής Η ανάπτυξη και το επίπεδο απασχόλησης του πληθυσμού υποστηρίζονται.

Η λύση σε αυτά τα προβλήματα δεν εμφανίζεται αυτόματα με την εισαγωγή φορολογικού συστήματος. Η ικανότητα του φορολογικού συστήματος στο σύνολό του και κάθε φορολογίας ξεχωριστά για την εκπλήρωση των λειτουργιών που τους εκχωρούνται εξαρτάται από τις αρχές από τις οποίες είναι χτισμένη.

Η σημασία των αρχών στο φορολογικό σύστημα

Μια αρχή είναι μια πρόταση ή μια αξία που είναι ένας οδηγός για τη συμπεριφορά ή την αξιολόγηση. Από το νόμο, είναι ένας κανόνας που πρέπει να είναι ή συνήθως πρέπει να ακολουθηθεί. Μπορεί να ακολουθηθεί, ή μπορεί να είναι μια αναπόφευκτη συνέπεια κάτι, όπως οι νόμοι που παρατηρούνται στη φύση ή ο τρόπος με τον οποίο κατασκευάζεται ένα σύστημα.

Οι αρχές της κατασκευής φορολογικών συστημάτων ερμηνεύονται από διαφορετικές θέσεις. Βασικά αποδέχεστε κλασσικές αρχές φορολογίας:

• την αρχή της δικαιοσύνης της φορολογίας ·
• βεβαιότητα και ακρίβεια των φόρων (μέγεθος, όροι, μέθοδος και διαδικασία υπολογισμού) ·
• ευκολία των όρων και των μεθόδων πληρωμής ·
• την αποτελεσματικότητα των φόρων για το κράτος.

Η αρχή της δικαιοσύνης

Η κύρια αρχή θεωρείται η αρχή της δικαιοσύνης, αλλά υπάρχουν διαφορετικές έννοιες. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι η δικαιοσύνη είναι μια κατηγορία, κυρίως κοινωνική, ηθική και ηθική. Και για τα οικονομικά, αυτή είναι μια πολύ σχετική έννοια, υποκειμενική φύση και επομένως μακριά από διφορούμενη. Οι διαφορετικές έννοιες της δικαιοσύνης δημιουργούν διαφορετικές αντιλήψεις οικονομικής και φορολογικής δικαιοσύνης.

Επί του παρόντος, στην παγκόσμια φορολογική θεωρία, υπάρχουν δύο βασικές απόψεις σχετικά με τη δικαιοσύνη των φόρων.

Το πρώτο είναι ότι οι φόροι πρέπει να βασίζονται στην ισότιμη για όλους τους φορολογούμενους, ανεξάρτητα από το ποσό του εισοδήματός τους, τους όρους για την παραλαβή τους και τους άλλους παράγοντες. Ταυτόχρονα, το επίπεδο των φορολογικών συντελεστών θα πρέπει να είναι ελάχιστο (όσο το δυνατόν χαμηλότερο), τα οφέλη θα πρέπει επίσης να ελαχιστοποιηθούν και ιδανικά, δεν πρέπει να είναι καθόλου.

Σύμφωνα με μια άλλη θέση, αντίθετα, πιστεύεται ότι το ονομαστικό επίπεδο φορολογικών συντελεστών δεν είναι θεμελιώδους σημασίας (μπορεί να είναι πολύ υψηλό). Οι φόροι, από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να περιέχουν ένα εκτεταμένο δίκτυο παροχών και διαφοροποίηση των φορολογικών συντελεστών ανάλογα με το επίπεδο εισοδήματος. Σε αυτή την περίπτωση, διακηρύσσονται οι αρχές της οριζόντιας και κάθετης δικαιοσύνης, η τήρηση της οποίας επιτυγχάνεται με την εξίσωση του εισοδήματος των φορολογουμένων.

Σύμφωνα με αυτές τις δύο θέσεις, η αρχή της δικαιοσύνης διατυπώνεται στην πρώτη περίπτωση ως την αρχή της κάθετης και οριζόντιας ισότητας των φόρων, με βάση την αναλογική φορολογία του εισοδήματος με σταθερό φορολογικό συντελεστή, ανεξάρτητα από το ποσό του φορολογικού εισοδήματος.

Mastering Digital Finance: Ένας ολοκληρωμένος οδηγός

Ενισχύστε το οικονομικό σας μέλλον: Πιάσε το αντίγραφο του eBook 'Mastering Digital Finance' και περιηγηθείτε με την πολυπλοκότητα των σύγχρονων οικονομικών τοπίων με αυτοπεποίθηση!

Αποκτήστε το ebook σας

Στη δεύτερη περίπτωση, η αρχή της δικαιοσύνης κατανοείται ως συνδυασμός δύο αρχών:

• Η αρχή της κάθετης δικαιοσύνης, σύμφωνα με τις οποίες οι οντότητες σε διαφορετικές συνθήκες πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τους φορολογικούς νόμους.
• Η αρχή της οριζόντιας δικαιοσύνης - οι οντότητες που βρίσκονται στις ίδιες συνθήκες πρέπει να αντιμετωπίζονται εξίσου με φορολογικούς νόμους.

Η εφαρμογή αυτής της αρχής επιτυγχάνεται μέσω της προοδευτικής φορολογίας, στην οποία οι φορολογικοί συντελεστές αυξάνονται ανάλογα με την αύξηση του επιπέδου φορολογητέου εισοδήματος του φορολογούμενου.

Και οι δύο θέσεις στη φορολογική θεωρία τεκμηριώνονται από επαρκή συλλογιστική, επομένως κάθε ένα από αυτά έχει το δικαίωμα να υπάρχει. Εάν στραφούμε στην πρακτική των ανεπτυγμένων χωρών, τότε τα φορολογικά συστήματα κατασκευάζονται κυρίως στις αρχές της κάθετης και οριζόντιας δικαιοσύνης. Η διαφοροποίηση των βασικών φορολογικών συντελεστών είναι ένα ευρέως διαδεδομένο φαινόμενο: τόσο σε άμεση μορφή - με τη μορφή προοδευτικών φορολογικών συντελεστών ανάλογα με το επίπεδο εισοδήματος (όπως, για παράδειγμα, οι βασικοί φόροι εισοδήματος εισπράττονται στις Ηνωμένες Πολιτείες) και σε κρυμμένη μορφή - Κυρίως μέσω ενός συστήματος παροχών, μερικές φορές άμεσα και κρυμμένη μορφή ταυτόχρονα.

Ειδικές αρχές

Παράλληλα με τις κλασσικές αρχές των φορολογικών συστημάτων οικοδόμησης, υπάρχουν ειδικές αρχές. Ανάμεσα τους:

• σταθερότητα της φορολογικής νομοθεσίας ·
• παρουσίαση ίσων οικονομικών απαιτήσεων στους φορολογούμενους ·
• βέλτιστο επίπεδο φορολογικών συντελεστών ·
• εγκυρότητα του συστήματος φορολογικών κινήτρων ·
• Ο βέλτιστος συνδυασμός φορολογικών λειτουργιών (άμεσοι και έμμεσοι φόροι στα έσοδα από τον προϋπολογισμό) κ.λπ.

Κάθε μία από αυτές τις αρχές αναφέρεται σε ένα ή άλλο στοιχείο του φορολογικού συστήματος, οπότε ο κατάλογος τους μπορεί να επεκταθεί πολλές φορές. Μαζί, αποτελούν την αρχή της αποτελεσματικότητας και της βέλτιστης χρήσης του φορολογικού συστήματος.

τελικά

Για τα φορολογικά συστήματα, επίσης σε μια ειδική σειρά είναι η αρχή της ενότητας του φορολογικού συστήματος, σύμφωνα με την οποία το φορολογικό σύστημα θα πρέπει να βρίσκεται στα κύρια χαρακτηριστικά του μιας ενιαίας κατάστασης στην επικράτεια ολόκληρου του κράτους. Οι φορολογικές εξουσίες που παρέχονται στις περιφερειακές κρατικές αρχές και στις τοπικές κυβερνήσεις δεν πρέπει να οδηγούν στη δημιουργία μεμονωμένων περιφερειακών φορολογικών συστημάτων, καταστρέφοντας έτσι έναν ενιαίο φορολογικό χώρο.

Οι αρχές της οικοδόμησης ενός φορολογικού συστήματος στο σύνολό τους θα πρέπει να δημιουργούν όρους για την αποτελεσματική εκπλήρωση των λειτουργιών τους.