Belastingrecht: Belastingrecht regulates social relations in the field of taxation

Belastingrecht is a branch of legislation that regulates public relations in the field of taxation, i.e. in connection with the collection of taxes and other obligatory payments, the organization and functioning of the system of tax regulation and tax control bodies at all levels of government and local government.

De essentie van belastingrechtelijke relaties

Deze public relations houden rechtstreeks verband met de belastingcontrole van de staat en het beheer van de economische en sociale ontwikkeling van de samenleving door het belastingmechanisme.

Deze relaties, die betrekking hebben op verschillende gebieden van staat, eigendom, macht en administratieve relaties, vormen het onderwerp van belastingwetgeving. De overwegend krachtige aard van deze relaties betekent niet dat de belastingwetgeving onverschillig staat voor de regulering van eigendomsrelaties die voortvloeien uit machtsverhoudingen.

De regelgevende rol van belastingwetgeving is het duidelijkst bij het functioneren van het systeem van belastingautoriteiten. Dienovereenkomstig fungeert de belastingwetgeving eigenlijk als een juridische vorm voor de implementatie van de taken, functies, methoden en bevoegdheden die zijn toegewezen door de grondwet en de huidige wetgeving aan de onderwerpen van uitvoerende macht, die functioneren binnen het kader van de scheiding van bevoegdheden. Daarom drukt de belastingwetgeving duidelijk alle kenmerken uit die inherent zijn aan financiële activiteiten voor de staat-toediening, die volgens haar wettelijke doel een managementrecht zijn. Door de relevante gedragsregels op het gebied van belastingbeheer en -controle op te lossen, geeft het het karakter van juridische relaties met belastingpublic relaties.

Belastingwetgeving heeft zijn regelgevende impact op sociale relaties van de belasting, waardoor ze een ordelijk karakter krijgen, dat wil zeggen overeenkomend met de belangen van de staat en de samenleving. Zijn focus ligt op dat soort relaties die rechtstreeks ontstaan ​​in verband met de praktische implementatie van de taken en functies van belastingen.

De aard van de belastingwetgeving

Het meest algemene karakter is de toewijzing van twee hoofdtypen belastingwetgeving: inhoudelijk en procedureel.

De inhoudelijke normen voor belastingen worden gekenmerkt door het feit dat ze legaal een reeks verplichtingen en rechten oplossen, evenals de verantwoordelijkheid van deelnemers aan financiële relaties gereguleerd door belastingwetgeving. De materiële normen drukken het wettelijke regime uit waarbinnen het belastingstelsel zou moeten werken.

De inhoudelijke normen van belastingwetgeving bepalen de basis voor interactie tussen belastingbetalers en belastingautoriteiten.

Procedurele belastingregels reguleren het openbaar bestuur en bijbehorende managementrelaties. Dit zijn bijvoorbeeld de regels die de procedure bepalen voor het ontvangen, overwegen, oplossen van klachten en aanvragen van belastingbetalers; Procedure voor procedures in gevallen van belastingovertredingen, enz. Hun doel is om de procedure (procedure) te bepalen voor de uitvoering van wettelijke verplichtingen en rechten die zijn vastgesteld door de normen van inhoudelijke belastingwetgeving binnen het kader van gereguleerde belastingrelaties.

Het beheersen van digitale financiën: een uitgebreide gids

Empower uw financiële toekomst: pak uw exemplaar van het e -boek 'Digital Finance' en navigeer met vertrouwen door de complexiteit van moderne financiële landschappen!

Koop uw e -boek

De inhoud van de wettelijke normen op het gebied van belastingen is de juridische vorm van de economische essentie van belastingen en hun fiscale en regelgevende functies.

Interactie van belastingwetgeving en andere wettelijke takken

Belastingwetgeving is een belangrijk onderdeel van het financiële recht. Dit ontwikkelt en verbetert snel de wettelijke regulering van belastingrelaties.

Belastingwetgeving is een reeks wettelijke normen die de relaties en sociale banden reguleren die zich voordoen tussen bepaalde onderwerpen in de oprichting, introductie en inning van belastingen. In wezen regelt de belastingwetgeving de relaties die zich voordoen in verband met de organisatie en de implementatie van belastingvrijstellingen van particulieren en organisaties.

Relaties en public relations die zich voordoen tussen particuliere en publieke entiteiten in het proces van belastingactiviteiten van de staat en lokale zelfbestuur zijn veelzijdig, complex en aanvankelijk tegenstrijdig in hun sociale, politieke en juridische inhoud. Tegelijkertijd zijn belastingrelaties uiterst belangrijk voor de levensduur van de hele staat, daarom moeten ze volledig worden gereguleerd door wettelijke normen. Tegelijkertijd vormt de systemische organisatie van deze normen, vastgelegd in de regelgevende financiële handelingen van verschillende territoriale niveaus, de belastingwetgeving.

Alle takken of subsectoren van de wet worden voornamelijk onderscheiden door het onderwerp wettelijke verordening. Het onderwerp van juridische verordening wordt gevormd door relaties die worden gekenmerkt door de volgende kenmerken:

1. stabiliteit en herhaalbaarheid, wat de wetgever de mogelijkheid geeft om de juridische relaties van de onderwerpen met voldoende nauwkeurigheid te verhelpen;
2. op juridisch gebied zijn, d.w.z. onder de jurisdictie van de wet.

De definitie van het onderwerp van de belastingwetgeving stelt u in staat om het te beperken van andere componenten van financieel recht. We kunnen dus zeggen dat Tax Law een subtocht van financieel recht% is, waarvan de normen, volgens noodzakelijke en dispositieve methoden, de totaliteit van homogene eigendommen en gerelateerde niet-eigenschap sociale relaties reguleren die zich ontwikkelen tussen de staat , belastingbetalers en andere personen met betrekking tot de instelling, de introductie en het innemen van belastingen in staatsinkomsten, belastingcontrole en vervolging voor belastingovertredingen.