ประวัติความเป็นมาของการสร้างภาษีในโลก

ภาษีเป็นการรับประกันหลักของการดำรงอยู่ของรัฐตามลำดับประวัติของการเก็บภาษีเกี่ยวข้องโดยตรงกับประวัติศาสตร์ของการดำรงอยู่ของรัฐ จริงมีความจำเป็นที่จะต้องแยกแยะปรากฏการณ์เช่นส่วยและค่าธรรมเนียมจากการเก็บภาษี - สองคนแรกปรากฏขึ้นก่อนที่รัฐและบ่อยครั้งที่หมายถึงการขออาหาร - อาหารสินค้าและแม้แต่คน บรรณาการถูกกำหนดให้กับประชาชนแต่ละคนหมู่บ้านหรือชนเผ่า ประชาชนที่พ่ายแพ้จ่ายส่วยให้ข้าราชบริพารหลังจากความพ่ายแพ้ในสงครามในความเป็นจริงการค้าทาสแอฟริกันก็พัฒนาขึ้นบนพื้นฐานของการส่งส่วย - รัฐแอฟริกาที่แข็งแกร่งขายศัตรูที่พ่ายแพ้ให้กับการเป็นทาสของชาวยุโรป

ระบบภาษีเริ่มพัฒนาเฉพาะกับการถือกำเนิดของเงิน สากลที่เทียบเท่าได้ทำให้การกรรโชกของการกรรโชกง่ายขึ้นอย่างมากและคุณสามารถกำจัดมันได้ตามต้องการ ภาษีแรกถูกรวบรวมเป็นหลักสำหรับการบำรุงรักษาของรัฐและระบบการทหาร อธิปไตยของเวลาเหล่านั้นไม่ได้คิดเกี่ยวกับการเปิดเสรีระบบภาษีและด้วยเหตุนี้การจลาจลที่ได้รับความนิยมจึงมักจะเกิดขึ้น

แต่ถึงกระนั้นสังคมก็ยังคงจ่ายภาษีและส่งส่วยให้รัฐอย่างต่อเนื่อง ในบางกรณีเนื่องจากความสิ้นหวังของสถานการณ์ ในกรณีอื่น ๆ ผู้อยู่อาศัยที่ขอบคุณจ่ายเงินให้ผู้ปกครองเพื่อให้พวกเขาปลอดภัย

ต้นกำเนิดของการเก็บภาษี

ก่อนการเกิดขึ้นขององค์กรของรัฐแรกภาษีจะถูกจ่ายโดยชั้นล่างของสังคม - ช่างฝีมือพ่อค้าและชาวนา มันเป็นภาษีของพวกเขาที่ใช้ในการจัดหาระบบของรัฐและเติมกองทัพ

ภาษีแรก เป็นภาษีตามค่าพื้นฐาน: ที่ดินปศุสัตว์คนงาน แหล่งที่มาของรายได้ภาษีอีกแหล่งภาษีจากการสิ้นเปลืองมีแนวโน้มที่จะถูกจัดประเภทเป็น รัฐวิสาหกิจ หากการพิชิตถูกมองว่าเป็นโครงการที่มีค่าใช้จ่ายของตัวเอง (กองทหาร) และรายได้ (ภาษีครั้งเดียวสำหรับการสิ้นเปลืองและคงที่ ส่วยหรือภาษี)

การเสียสละบางครั้งเรียกว่าภาษีแรก ภาษีทั้งหมดเหล่านี้โดยตรงนั่นคือพวกเขาถูกเรียกเก็บโดยตรงกับบุคคลที่ได้รับรายได้ดำเนินการธุรกรรมและทรัพย์สินของตัวเอง ภาษีเหล่านี้ถูกเรียกเก็บตามลำดับโดยหน่วยงานฆราวาสและจิตวิญญาณอย่างอิสระ

ชาวกรีซโบราณฟรีไม่ได้จ่ายภาษีเลย จำกัด ตัวเองให้บริจาคโดยสมัครใจอย่างไรก็ตามในช่วงสงครามมีการแนะนำภาษีเรียกเก็บภาษีสำหรับประชากรทั้งหมด ระบบโรมันทำงานในลักษณะเดียวกัน - ภาษีถูกกำหนดเฉพาะในช่วงสงครามอย่างไรก็ตามเนื่องจากความถี่ของสงครามที่ได้รับชัยชนะของโรมันเราสามารถจินตนาการได้ว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นบ่อยแค่ไหน ผู้อยู่อาศัยของจังหวัดที่ถูกยึดครองนั้นต้องเสียภาษีทุกประเภทโดยไม่ล้มเหลวเพื่อแสดงให้เห็นถึงตำแหน่งรองของพวกเขาอีกครั้ง

ระบบการเก็บภาษีที่ทันสมัยส่วนใหญ่สืบทอดโรมัน ดังนั้นในสมัยของกรุงโรมโบราณที่แนวคิดเช่นภาษีโดยตรงปรากฏขึ้นผันผวนขึ้นอยู่กับรายได้ของผู้เสียภาษี ภาษีทางอ้อมที่รวมอยู่ในราคาสินค้ารวมถึงภาษีสรรพสามิตและแนวคิดเช่นใบอนุญาตการคลังซึ่งปรับให้เข้ากับเงื่อนไขใหม่ในช่วงศตวรรษที่ผ่านมา ทีนี้มาดูกันดีกว่า

อายุภาษีเก่า

Mastering Digital Finance: คู่มือที่ครอบคลุม

เพิ่มขีดความสามารถในอนาคตทางการเงินของคุณ: คว้าสำเนา 'Mastering Digital Finance' ebook และนำทางความซับซ้อนของภูมิทัศน์ทางการเงินที่ทันสมัยด้วยความมั่นใจ!

รับ ebook ของคุณ

ในอียิปต์โบราณรายได้หลักคือการจ่ายเงินสำหรับการใช้ที่ดินที่เป็นเจ้าของโดยประมุขแห่งรัฐ ในกรีซโบราณภาษีเงินได้เป็นหลัก แต่พลเมืองอิสระของเมืองไม่ได้จ่ายเงิน แต่ประชาชนได้บริจาคโดยสมัครใจและเฉพาะในกรณีฉุกเฉิน (สงคราม) เป็นเปอร์เซ็นต์ของรายได้ที่รวบรวมจากพวกเขา

ไม่มีภาษีในกรุงโรมโบราณ ตราบใดที่กรุงโรมยังคงเป็นรัฐในเมืองค่าใช้จ่ายสาธารณะได้รับการคุ้มครองโดยการเช่าที่ดินสาธารณะ เครื่องมือของรัฐสนับสนุนตัวเอง ผู้พิพากษาที่ได้รับการเลือกตั้งซึ่งได้รับการเลือกตั้งไม่เพียง แต่ปฏิบัติหน้าที่โดยไม่เสียค่าใช้จ่าย แต่ยังสนับสนุนเงินทุนของตนเองต่อความต้องการของประชาชนบนพื้นฐานความสมัครใจ ในกรณีฉุกเฉิน (สงคราม) พลเมืองของกรุงโรมถูกเก็บภาษีในทรัพย์สินของพวกเขา สำหรับสิ่งนี้ทุก ๆ ห้าปีที่พวกเขาส่งไปยังเจ้าหน้าที่ที่ได้รับการเลือกตั้ง-เซ็นเซอร์แถลงการณ์เกี่ยวกับทรัพย์สินและสถานภาพการสมรสของพวกเขาบนพื้นฐานของจำนวนภาษี (คุณสมบัติ) ได้รับการพิจารณา

ในจักรวรรดิโรมันแหล่งรายได้หลักคือภาษีที่ดินในจำนวน 10% ของรายได้จากพล็อต มีการใช้การเก็บภาษีที่ดินรูปแบบอื่น ๆ เช่นภาษีจากจำนวนต้นไม้ผลรวมถึงเถาวัลย์ ทรัพย์สินและวิธีการผลิตถูกเก็บภาษี: อสังหาริมทรัพย์, ปศุสัตว์, มีค่า ผู้อยู่อาศัยในจังหวัดแต่ละคนต้องจ่ายภาษีโพลเพียงครั้งเดียวสำหรับทุกคน นอกจากนี้ยังมีภาษีทางอ้อม (ส่งต่อไปยังผู้ซื้อสินค้า): ภาษีการหมุนเวียน - 1%, ภาษีการหมุนเวียนพิเศษสำหรับการค้าทาส - 4%, ภาษีสำหรับการปล่อยทาส - 5%ของมูลค่าของพวกเขา ใน 6 AD Emperor Augustus แนะนำภาษีมรดกในอัตรา 5% มีเพียงพลเมืองของกรุงโรมเท่านั้นที่ต้องเสียภาษีมรดก ภาษีถูกกำหนดเป้าหมาย เงินทุนที่ได้รับถูกนำมาใช้เพื่อให้เงินบำนาญสำหรับทหารมืออาชีพ

ในที่สุด

การจัดเก็บภาษี เป็นการกำหนดค่าใช้จ่ายภาคบังคับ ต่อบุคคลหรือหน่วยงานโดยรัฐบาลในเกือบทุกประเทศของโลก การเก็บภาษีถูกใช้เป็นหลักในการเพิ่มรายได้สำหรับค่าใช้จ่ายของรัฐบาลแม้ว่าจะสามารถตอบสนองวัตถุประสงค์อื่นได้เช่นกัน

ประวัติความเป็นมาของการเก็บภาษีย้อนกลับไปในสมัยโบราณก่อนการถือกำเนิดของเงิน และมันพัฒนาอย่างรวดเร็วควบคู่ไปกับการพัฒนาระบบของรัฐ นี่คือองค์ประกอบที่สำคัญสำหรับการดำรงอยู่ของรัฐ กระบวนการเก็บภาษียังคงดำเนินต่อไปจนถึงทุกวันนี้