Fransız Vergi Sistemi: Fransa, ekonomik olarak en gelişmiş ülkelerden biridir

Fransız vergi sistemi bir dizi vergi ve ücrettir. Ülkenin tarihsel ve kültürel özelliklerini yansıtan onlarca yıldır kuruldu. Şu anda, sistem alınan vergiler ve ücretler listesi ve başvuru kuralları açısından istikrarlıdır. Oranlar, devletin ekonomik ve sosyal politikasının ekonomik durumu ve yönleri dikkate alınarak yıllık olarak gözden geçirilir.

Fransa'nın vergi sisteminin yasal temeli Fransa'nın vergi kanunudur. Fransa'da bütçe yasası onaylandığında yıllık olarak ayarlanır. Kod'a iki cilt açıklama (yıllık yorumlar) eklenmiştir.

Vergilendirmein France is the main source of central budget revenues for the state, they provide more than 90% of its revenue.

Fransa'daki sistemin ilkeleri

Fransız vergi sisteminin temel ilkeleri şunlardır:

• hevgirtî
• esneklik. Vergi esnekliği ilkesi, vergi sisteminin, vergi mevzuat tedbirlerine başvurmadan ve ekonomik büyümeye engel yaratmadan, mümkünse ekonomik durumdaki değişikliklere yanıt verme yeteneği anlamına gelir;
• Sosyal yönelim - Bu ilke, sosyal vergi adaleti ilkesi ile yakından bağlantılıdır. Sosyal vergi adaleti, hem yeniden dağıtım hem de geçimin vergi özgürlüğünün asgari düzeyde olmasına dayanmaktadır. Bu, toplumda iyi bir insan varlığını korumak için gerekli yaşayan ücretin vergilendirmeye tabi olmaması gerektiği anlamına gelir.

Fransız vergi sisteminin kendi %% ayırt edici özellikleri vardır, örneğin:

• хусусияти иҷтимоии иқтисодиёт;
• Vergiler ve ücretler listesinin sabitliği, tahsilatlarına yaklaşımlar;
• namamayani sa istraktura ng hindi tuwirang buwis;
• нақши назарраси андоз аз даромад;
• bölgelerin eşit olmayan ekonomik kalkınmasını dikkate alarak; geniş bir fayda ve indirim sistemi;
• Uluslararası vergi anlaşmalarına entegrasyon için kurumsal mekanizmalar geliştirdi.

Fransız vergi sisteminin özellikleri

Batı Avrupa'nın diğer ülkelerinden, Fransa %% %% Ulusal Vergi Sistemi sadece bazı, ancak fark edilebilir özelliklerde farklılık gösterir. Birincisi, Fransa yüksek sosyal vergiler - ödemeler ve sosyal fonlara katkılarla karakterize edilir (Avrupa Birliği ülkelerinde ortalama% 30'la karşılaştırıldığında, toplam zorunlu ödeme ve vergi miktarının% 40'ından fazlası). İkincisi, Fransız vergi sisteminin yapısı tarihsel olarak, toplam hükümet gelirlerinin dolaylı vergilendirmesinin (tüketim vergileri) mali önemi doğrudan olanların payını aşacak şekilde gelişmiştir. Fransa'nın katma değer vergisinin doğum yeri olması tesadüf değildir. Üçüncüsü, bütçeleme süreci kaynakların önceliği ilkesine dayanmaktadır. Diğer birçok ülkenin aksine, bu, Parlamentonun önce bütçenin gelir tarafını ve daha sonra harcama tarafını onayladığı anlamına gelir. Dördüncüsü, merkezi hükümetin uzun geleneğinin aksine, 1980'lerin başından beri hükümet, yerel yönetimlerin haklarını genişletmekten oluşan ve vergi gelirlerinin karşılık gelen bir şekilde yeniden dağıtılmasından oluşan bir ademi merkeziyet politikası izliyor. Beşinci olarak, Avrupa Birliği içindeki vergi sistemlerinin birleştirilmesi gereklilikleri uyarınca, son on yılda, vergi oranlarında, faydaların kaldırılması nedeniyle vergi tabanının eşzamanlı olarak genişlemesi ile bir azalma olmuştur.

Dijital Finansman Üstünlük: Kapsamlı Bir Rehber

Finansal geleceğinizi güçlendirin: 'Mastering Dijital Finans' e -Kitabı kopyasını alın ve modern finansal manzaraların karmaşıklıklarını güvenle gezin!

E -kitabını al

Fransız Cumhuriyeti'nin yeni vergilerin tanıtılması veya uygulanmasının kapsamı ile ilgili tüm yasalar, başvurularının kapsamı, devlet bütçesini kabul ederken her yıl Parlamento tarafından onaylanmaktadır. Yasalara ek olarak, mevcut yasaları desteklemek, detaylandırmak ve açıklamak için kabul edilen çeşitli kararnameler ve emirler vardır.

Fransa ve Vergiler

Fransa'da vergilendirme , hangi tür vergilerin alınabileceğini ve hangi oranların uygulanabileceğini belirleyen Fransız Parlamentosu tarafından yıllık bütçe oyu ile belirlenir.

Toplamda, Fransa'daki vergiler ve ücretler bütçe gelirinin yaklaşık% 90'ını oluşturmaktadır. Vergilendirme alanında yeterince merkezi bir mevzuat sistemi ile yerel özyönetim organlarına göreceli özerklik verilmektedir. Yerel vergileri, oranlarını ve tahsilat prosedürlerini bağımsız olarak belirleme fırsatına sahiptirler. Aynı zamanda, Fransa'da makbuzlar için vergileri merkezi ve yerel bütçelere dağıtmak için oldukça açık bir sistem olduğuna dikkat edilmelidir. Ancak son zamanlarda vergi politikasının ademi merkezileştirilmesine yönelik bir eğilim olmuştur. Bunun nedeni, yerel bütçeler için ek gelirler gerektiren iyileştirme, ekoloji, kentsel planlama, uzmanların mesleki eğitimi vb.